Op verkenning op BK veldrijden in onze achtertuin met bondscoach Angelo De Clercq
Aanstaande zondag vindt het BK veldrijden plaats in onze spreekwoordelijke achtertuin aan het circuit in Zolder. De weergoden zorgden de afgelopen dagen voor regen en sneeuw, waardoor de mythische locatie werd omgedoopt tot een heerlijk veldritparcours. Wij gingen op verkenning met de bondscoach Angelo De Clercq. “Ik kom heel graag naar hier, want de hele site is een kampioenschap waardig”, straalt de ex-renner uit Waasmunster.
Zolder heeft een rijke veldrithistoriek. In 2002 werd Mario De Clercq – vader van Angelo – hier wereldkampioen tussen een zee van supporters. Veertien jaar later kwam het WK terug naar het Circuit en toen vocht de oude generatie met Sven Nys een verbeten duel uit met de jonge generatie onder leiding van Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Het was de jonge Belg die het haalde en zijn eerste regenboogtrui in ontvangst mocht nemen.
En nu vindt het BK veldrijden dus plaats op dezelfde locatie. Aan het parcours werd nog een extra helling toegevoegd in de ultieme slotfase. In het verleden reden de renners hier wel eens omgekeerd, parcoursbouwer Erwin Vervecken slaagde erin met deze steile bult een obstakel te creëren dat voor de beslissing kan zorgen. “Het is net wel of net niet naar boven rijden”, stelt ook De Clercq vast. “Je moet hier sowieso op kop zitten, want alleen de eerste en misschien de tweede en derde geraken boven. De eerste meters kunnen nog kapot gelopen worden, waardoor iedereen te voet zal staan.”
Zo zitten we met Angelo meteen in de finale van het rondje. Nochtans is ook de lange startstrook zeker de vermelding waard. “Zolder is daarin vrij uniek, net als Loenhout. Het is een lange asfaltstrook waar er heel wat ruimte is. Op die manier maken ook de renners op de tweede en derde rij kans om de kopstart te nemen. In het verleden kwamen wegrenners omwille van die reden graag naar hier.” Het valt dus niet uit te sluiten dat Daan Soete van Ridley Racing Team straks net als in Baal als eerste het veld indraait.
Zolder heeft een rijke veldrithistoriek. In 2002 werd Mario De Clercq – vader van Angelo – hier wereldkampioen tussen een zee van supporters. Veertien jaar later kwam het WK terug naar het Circuit en toen vocht de oude generatie met Sven Nys een verbeten duel uit met de jonge generatie onder leiding van Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Het was de jonge Belg die het haalde en zijn eerste regenboogtrui in ontvangst mocht nemen.
En nu vindt het BK veldrijden dus plaats op dezelfde locatie. Aan het parcours werd nog een extra helling toegevoegd in de ultieme slotfase. In het verleden reden de renners hier wel eens omgekeerd, parcoursbouwer Erwin Vervecken slaagde erin met deze steile bult een obstakel te creëren dat voor de beslissing kan zorgen. “Het is net wel of net niet naar boven rijden”, stelt ook De Clercq vast. “Je moet hier sowieso op kop zitten, want alleen de eerste en misschien de tweede en derde geraken boven. De eerste meters kunnen nog kapot gelopen worden, waardoor iedereen te voet zal staan.”
Zo zitten we met Angelo meteen in de finale van het rondje. Nochtans is ook de lange startstrook zeker de vermelding waard. “Zolder is daarin vrij uniek, net als Loenhout. Het is een lange asfaltstrook waar er heel wat ruimte is. Op die manier maken ook de renners op de tweede en derde rij kans om de kopstart te nemen. In het verleden kwamen wegrenners omwille van die reden graag naar hier.” Het valt dus niet uit te sluiten dat Daan Soete van Ridley Racing Team straks net als in Baal als eerste het veld indraait.
Open start, spannende finale
Het rondje voert de renners meteen langs de materiaalpost en trekt vervolgens richting Sacramentsberg. Naar goede gewoonte worden hier geen toeschouwers toegelaten en rijden de renners enkele seconden door een oase van rust, alvorens opnieuw tussen het gejoel van duizenden fans terecht te komen. Het zwaartepunt ligt na de tweede materiaalpost, met de schuine kant, de gevaarlijke afdaling met bijhorende trappenpartij en de technische zone door het bos.
“Ik heb het hier al jaren niet meer zo vettig weten liggen”, stelt De Clercq vast. “Dat was wel zo met het WK in 2016. Toen had het ook geregend en reden de renners besmeurd rond. Het is hier natuurlijk voornamelijk Limburgse zandgrond, dus echte modder zal je hier nooit krijgen. Toch ligt het helemaal anders dan vorig jaar. Toen reden er renners met een gravelfiets met veldritbanden rond, dat zal nu niet mogelijk zijn. Ook een voorversnelling met 50 tandjes – zoals vorig jaar te zien was – zullen we nu niet kunnen bewonderen. Door die steile helling zullen de renners kiezen voor 46. Qua bandenprofiel worden het klassiek Grifo’s met een breedte van 32 millimeter.”
Her en der werd al gesuggereerd dat het BK wel eens een spannende strijd zou kunnen opleveren met een groepje van 5 à 6 renners dat sprint voor de zege. “Dat lijkt me onwaarschijnlijk. We hebben hier in Zolder ook nog niet vaak zo’n scenario’s gehad, doorgaans is het eerder een sprint met 2. In de eerste rondes kunnen we nog een gesloten groep zien, maar in de finale gaat het sowieso uit elkaar vallen. Elk klein foutje is dan fataal. Wie er echter in slaagt om de laatste rechte lijn op te draaien in het wiel van de eerste, heeft een goede kans. Dan moet je ook wel echt in het wiel zitten."
De Clercq moet een heel eindje rijden voor de verplaatsing naar Zolder, wat hij voor deze wedstrijd met de glimlach doet. “Het gaat geweldig worden! In Zolder is er altijd veel publiek en omdat het zo’n lang parcours is, hebben ze alle plaats. Je kan ook in de tribunes plaatsnemen en dan heb je als het ware een breedbeeldtelevisie voor jou. Ik verwacht een heerlijke cross met mogelijk een spannende finish. Allen naar daar!”
“Ik heb het hier al jaren niet meer zo vettig weten liggen”, stelt De Clercq vast. “Dat was wel zo met het WK in 2016. Toen had het ook geregend en reden de renners besmeurd rond. Het is hier natuurlijk voornamelijk Limburgse zandgrond, dus echte modder zal je hier nooit krijgen. Toch ligt het helemaal anders dan vorig jaar. Toen reden er renners met een gravelfiets met veldritbanden rond, dat zal nu niet mogelijk zijn. Ook een voorversnelling met 50 tandjes – zoals vorig jaar te zien was – zullen we nu niet kunnen bewonderen. Door die steile helling zullen de renners kiezen voor 46. Qua bandenprofiel worden het klassiek Grifo’s met een breedte van 32 millimeter.”
Her en der werd al gesuggereerd dat het BK wel eens een spannende strijd zou kunnen opleveren met een groepje van 5 à 6 renners dat sprint voor de zege. “Dat lijkt me onwaarschijnlijk. We hebben hier in Zolder ook nog niet vaak zo’n scenario’s gehad, doorgaans is het eerder een sprint met 2. In de eerste rondes kunnen we nog een gesloten groep zien, maar in de finale gaat het sowieso uit elkaar vallen. Elk klein foutje is dan fataal. Wie er echter in slaagt om de laatste rechte lijn op te draaien in het wiel van de eerste, heeft een goede kans. Dan moet je ook wel echt in het wiel zitten."
De Clercq moet een heel eindje rijden voor de verplaatsing naar Zolder, wat hij voor deze wedstrijd met de glimlach doet. “Het gaat geweldig worden! In Zolder is er altijd veel publiek en omdat het zo’n lang parcours is, hebben ze alle plaats. Je kan ook in de tribunes plaatsnemen en dan heb je als het ware een breedbeeldtelevisie voor jou. Ik verwacht een heerlijke cross met mogelijk een spannende finish. Allen naar daar!”
X-Night RS
Een kroonjuweel voor kampioenenDe X-Night RS is de vijfde generatie van onze veldritfiets waarop al tientallen titels werden behaald. We ontwikkelden deze X-Night RS op maat van de veldrijder, met een speciale veldritgeometrie en tal van aerodynamische verbeteringen. Het Ridley Racing Team maakt vanaf de herfst van 2024 gebruik van dit kroonjuweel.
Lees meer
